Ten nurt psychoterapii zakłada, iż życiem człowieka sterują w dużej mierze wewnętrzne nieuświadamiane mechanizmy działania. Ukryte potrzeby oraz nierozwiązane z przeszłości konflikty wewnątrzpsychiczne. Nieświadomość to obszar aparatu psychicznego, w którym kumulują się treści nieakceptowane i wypierane obronnie przez świadomą część naszego przeżycia. Zewnętrznym i dostępnym racjonalnemu poznaniu przejawem funkcjonowania nieświadomości są takie akty psychiczne jak: marzenia senne, objawy nerwicowe. Które po ujawnieniu przez pacjenta stają się przedmiotem analizy. 

Psychoterapia psychodynamiczna toczy się w oparciu o relację terapeutyczną. Silną zaakceptowaną obustronnie więź miedzy pacjentem, a terapeutą. Pacjent jest zachęcany do swobodnego wyrażania swoich myśli, fantazji i skojarzeń. Mając szczególne przyzwolenie na wprowadzanie treści wstydliwych, skrywanych w codziennym życiu. Terapeuta dostosowuje swoją aktywność do potrzeb i możliwości pacjenta. Podąża za wspomnianą już wcześniej dynamiką jego przeżyć psychicznych. Poszukuje wspólnie z pacjentem nowego zrozumienia, nie doradza.