Ten rodzaj terapii zakłada, że głównym źródłem problemów pacjenta są utrwalone, negatywne reakcje na zdarzenia i sytuacje. Tych reakcji uczymy się w trakcie życia. Innymi słowy, terapia poznawczo – behawioralna jest nauką oduczania, eliminowania złych nawyków na rzecz pożądanych reakcji. Twórcy terapii poznawczo – behawioralnej zakładają, że neurotyczne zachowania są wyuczone i do rozwiązania problemów pacjenta wystarczy, by nauczył się właściwie reagować na negatywne bodźce. Głównym założeniem terapii jest więc odkrycie źródła problemów. Następnie „przepracowanie” zarówno jego, jak i reakcji na negatywny bodziec. Terapia jest długotrwała. Wymaga pełnego zaangażowania pacjenta, a także jego chęci i silnej motywacji do osiągnięcia celu. Tym bardziej, że nie ma w tym przypadku namacalnych nagród. Wystarczająca musi być satysfakcja z osiągnięcia zamierzonego celu.